Tego dnia, 1 listopada, wszyscy spieszymy na cmentarze, aby na grobach bliskich, przyjaciół i znajomych zapalić znicze, zmówić modlitwę, przywołać minione, spędzony kiedyś razem chwile, zarówno te radosne, jak i te smutne. Płonąca świeca w naszej kulturze jest niezwykłym symbolem nieśmiertelności duszy i wyrazem pamięci.
Mało znane Warmińsko-Mazurskie
Sprzyjająca, słoneczne pogoda zachęcała do czynnego spędzenia czasu wolnego, tym bardziej, że początek tegorocznego maja to akurat kilka wolnych od pracy dni pod rząd. Można, oczywiście, spędzić ten czas przed TV lub na grillowaniu z sąsiadami, ale można także wyruszyć, na przykład, na zwiedzanie najbliższej okolicy, gdzie ciągle coś się zmienia.
Zwyczajowo jesienią, starając się wykorzystać jeszcze w miarę łagodną aurę, motocykliści symbolicznie kończą sezon jeździecki, po czym po przeglądzie odstawiają swoje ulubione pojazdy do garaży w oczekiwaniu wiosny, kiedy to znowu będą mogli je uruchomić.
W Archidiecezji Warmińskiej mamy 24 sanktuaria znajdujące się zarówno w większych miastach, miasteczkach, wsiach i nawet zupełnie niedużych wioseczkach.
Pierwsze zapisy w kronice greckokatolickiej parafii w Bajorach Małych zaczynają się od 1958 roku, chociaż w rzeczywistości wspólnota ukraińska pojawiła się, siłą deportacyjnej akcji „Wisła”, w tej niewielkiej miejscowości na północy województwa Warmińsko-Mazurskiego, odległej raptem o 6 km z granicą z Obwodem Kaliningradzkim, już wiosną 1947 r.
