Pojawili się w naszym miasteczku (Górowie Iławeckim) nie dlatego, że posiada ono jakieś szczególne walory turystyczne, czy uzdrowiskowe. Nic z tych rzeczy. Uchodźcy z Ukrainy, w przeważającej liczbie młode kobiety z dziećmi, przyjechali do nas desperacko ratując się przed bestialską agresją quasi-sąsiada ze stolicą w Moskwie.
Nasi mieszkańcy starają się, jak tylko jest to możliwe, pomagać pokrzywdzonym przez najeźdźcę. W pierwszej kolejności pomagają instytucje ale z pomocą pośpieszyły także indywidualne osoby. Z własnej inicjatywy, angażując znajomych i przyjaciół z grupą przybyszy ze wschodu pracuje p. Mirosław Mycio, dawny nauczyciel, dyrektor i działacz społeczny. Słusznie zauważył, że w pierwszej kolejności warto gości poduczyć podstaw języka polskiego z jego niuansami i osobliwościami, zapoznać z historią i kulturą (z uwzględnieniem historii regionu). W pomoc w realizacji treści projektu poproszona została dyrekcja górowskiego Zespołu Szkół z Ukraińskim Językiem Nauczania, gdzie w udostępnionych pomieszczeniach prowadzone są cykliczne lekcje języka polskiego z elementami historii oraz kulturologii.
Niemniej, jak się w praktyce okazało, prócz zajęć teoretycznych ważne są dla seminarzystów także zajęcia terenowe. Prowadzący zaproponowali otóż lekcje historii lokalnej za szczególnym uwzględnieniem ukraińsko-polskichkontaktów oraz odwiedzenie ciekawych miejsc, z którymi związani byli w przeszłości wybitni uczeni w skali całego świata. Poniekąd, w pierwszej kolejności wybór był oczywisty: Lidzbark Warmiński i Mikołaj Koperni.
W czwartek 5 maja grupa, która niespodziewanie rozrosła się do 40 osób (dołączyły dzieci) i, prócz autobusu, dwóch samochodów osobowych, odwiedziła Zamek/Muzeum Warmińskie w Lidzbarku Warmińskim, czyli dawną siedzibę biskupów warmińskich.
Wyjazdowa lekcja historii mogła być zrealizowana dzięki opiece sponsorskiej Zespołu Szkół z Ukraińskim Językiem Nauczania (autobus) oraz zamkowemu Muzeum Warmińskiemu w Lidzbarku Warmińskim.
(bt)
* * *
Замкова брама в Лідзбарку Вармінському
відкрита для гостей з України
Вони появилися в нашому містечку не тому, що воно напрочуд привабливе чи дуже відоме у світі. Ні, їх сюди, до Гурова Ілавецького, біженці з України, у значній більшості жінки з дітьми, приїхали захищаючися перед воєнною хуртовиною викликаною квазісусідом зі столицею в Москві.
Місцева громада, як тільки може, допомагає потерпілим від лиха. Помагають установи, але також й індивідуальні особи. З власної ініціативи, ангажуючи інших небайдужих осіб, з біженцями працює в нас п. Мирослав Мицьо, колишній вчитель і директор. Він же вирішив, що потрібно нашим підопічним допомогти якомога найкраще пізнавати польську мову, історію й культуру. Отже, реалізуючи задумане, у співпраці з Комплексом Шкіл з Українською Мовою Навчання, ведуться у шкільних приміщеннях регулярні уроки мови та щоденного спілкування для всіх охочих.
Проте важливі не лише уроки самої мови. Заангажовані волонтери своїм семінаристам пропонують також уроки історії (зі зверненням окремої уваги на українсько-польські відносини) та відвідини цікавих місць, важливих також для світової історії.
У четвер 5 травня група, яка несподівано збільшилася до 40 осіб (приєдналися ше охочі з власними авто), побувала в замку вармінських єпископів у Лідзбарку Вармінському.
Виїзний урок історії не міг би відбутися, як би не спонсорська підтримка Комплексу Шкіл з Українською Мовою Навчання (автобус) та Музею Замок в Лідзбарку Вармінському (безкоштовний вхід).
(бт)
0 komentarzy