Dzień Wyszywanki jest świętem unikatowym, bowiem jednocześnie jest on świętem, a także nim nie jest. Przynajmniej w znaczeniu tradycyjnym. W zamyśle, jak słusznie o tym szczególnym dniu mówią sami Ukraińcy, jego sednem jest kod narodu.

Po raz pierwszy ukraińska wyszywanka w sposób uroczysty została poszanowana w 2006 roku. Tłumów nie było. Zaledwie kilkanaście osób. Były to Czerniowce (miasto w południowo-zachodniej części Ukrainy w Bukowiniej nad rzeką Prut, niedaleko granicy z Rumunią). Studentka miejscowego uniwersytetu im. Jurija Fedkowycza Łesia Woroniuk (obecnie  pisarka i dziennikarka) poprosiła swoich kolegów, aby przyszli na zajęcia w wyszywankach. Inicjatywa studentki dosyć szybko znalazła uznanie i, początkowo realizowana w murach uniwersytetu, została oddolnie spopularyzowana w całej Ukrainie, a potem wszędzie, gdzie zamieszkuje ukraińska diaspora. Tradycyjna wyszywanka ma swój dzień – trzeci czwartek maja. W tym roku było to dziewiętnastego.

W tym roku w Polsce dla miejscowych Ukraińców Dzień Wyszywanki miał niezwykle symboliczny charakter ze względu na obecność we wspólnotach tych, którzy zmuszeni byli uciekać z ojczyzny na skutek barbarzyńskiego i nie uzasadnionego najścia dzikiego sąsiada ze wschodu. Uchodźcy, to przede wszystkim kobiety ze swoimi dziećmi.

Wyszywanki (kto ich nie miał z powodów oczywistych, także pojawił się na mityngach) w naszych dwóch sąsiednich gminach (Górowo Iławeckie i Bartoszyce) tego szczególnego dnia ubrało ponad 500 osób. Przede wszystkim byli to nauczyciele, pracownicy i uczniowie górowskiego Zespołu Szkół z Ukraińskim Językiem Nauczania, nauczyciele, pracownicy i uczniowie ukraińskiej szkoły im. Łesi Ukrainki w Bartoszycach oraz zaangażowani aktywiści.

W górowskiej greckokatolickiej cerkwi Podwyższenia Krzyża Świętego proboszcz ks. mitrat Jan Łajkosz w godzinach wieczornych odprawił Mołebeń (krótką liturgię) do Przenajświętszej Bogurodzicy. Razem z miejscowymi parafianami w świątyni modlili się także uchodźcy ze swoimi dziećmi. Kto tylko miał taką możliwość, miał na sobie wyszywankę. Ksiądz mitrat przywdział wyszywany ręcznie ornat.

(bt)

День Вишиванки 2022

– безпрецедентний

День Вишиванки – унікальне свято. Вперше вишиванку, як код нації, пошанували у 2006 році. Це були Чернівці, де студентка Університету імені Юрія Федьковича Леся Воронюк (сьогодні письменниця і журналістка) запропонувала своїм однокурсникам прийти на заняття у вишитих сорочках. Ініціятиву підтримали і, спочатку реалізована в стінах університету, поширилася вона по всій України, а далі всюди, де живуть українці. Вишиванка має свій день, тобто третій тиждень травня.

Цього року, 19 травня, в нашій спільноті в Польщі День Вишиванки мав дуже символічний характер з огляду на присутність поміж нами біженців з України, яким завзятий ворог не дав відзначати свята вдома.

Вишивані сорочки одягли (а хто їх не мав, також появився в громаді, щоби підтримати ідею) учні, вчительський колектив та прцівники Комплексу Шкіл з Українською мовою Начання в Гурові Ілавецькому й учні, вчительський колектив та працівники української школи ім. Лесі Українки в Бартошицях.

На вечірньому Молебні в храмі Воздвиження Чесного Хреста в Гурові Ілавецькому, очоленого о. митратом Іваном Лайкошом, разом з місцевими парафіянами молилися біженці зі своїми дітьми, також усі зодягнені у вишиванки.

(бт)

Facebooktwitter
Kategorie: Ciekawostki

0 komentarzy

Dodaj komentarz

Avatar placeholder

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

Skip to content