23 czerwca to wyjątkowa data – Dzień Ojca. Choć często pozostaje w cieniu bardziej hucznie obchodzonego Dnia Matki, to właśnie dziś warto zatrzymać się na chwilę i pomyśleć o tych, którzy byli z nami od początku – czasem w tle, czasem milcząco, ale zawsze z obecnością, która dawała poczucie bezpieczeństwa.
Ojciec to ktoś, kto uczy, jak jeździć na rowerze, jak trzymać młotek i jak poradzić sobie z porażką. To on pokazuje, że siła nie zawsze tkwi w mięśniach, ale w sercu, odpowiedzialności i spokoju. Czasem surowy, czasem niezdarny w okazywaniu uczuć – ale zawsze obecny, gotowy nieść pomocną dłoń wtedy, gdy najbardziej jej potrzebujemy.
Wspomnienie ojca to często zapach porannej kawy, dźwięk kluczy w zamku drzwi, rytuał wieczornych rozmów, albo po prostu cisza – ta dobra, wspólna cisza, która nie potrzebuje słów.
W dzisiejszym świecie ojcowie pełnią coraz więcej ról – nie tylko tych tradycyjnych. Są opiekunami, przyjaciółmi, powiernikami tajemnic. Przewijają pieluchy, chodzą na wywiadówki, gotują kolacje. To znak czasów, ale też dowód na to, że ojcostwo nie zna jednej definicji. Każdy ojciec jest inny – i każdy zasługuje na słowo „dziękuję”.
Dziękujemy Wam, Ojcowie, za każdą chwilę. Za cierpliwość, za poświęcenie, za wsparcie, które czasem pojawia się w najmniej oczekiwanym momencie. Za to, że jesteście – nawet wtedy, gdy nie potrafimy tego powiedzieć głośno.
Niech Dzień Ojca będzie okazją do zatrzymania się i powiedzenia prostego, ale jakże ważnego słowa: Dziękuję.
0 komentarzy